Narwiański Park Narodowy
Park znajduje się w północno-wschodniej Polsce, w województwie podlaskim, na zachód od Białegostoku, pomiędzy miejscowościami Suraż i Rzędziany.
Jest to wielkie rozlewisko Narwi, unikalne w skali Europy, które dzieli się na wiele koryt, porośnięte trzcinami. Pomiędzy korytami rzeki występuje wiele wysp o wysokości do 6 m n.p.m. Narwiański Park Narodowy to jedyny w Polsce PN (stan na rok 2009)[1], w którym nie ma wydzielonego obszaru ochrony ścisłej.
Siedzibą parku jest pałacyk w Kurowie. Warto też zobaczyć groblę i przyczółki nieistniejącego już mostu na przedwojennej, starej drodze Białystok – Warszawa w okolicy Kurowa.
Aby zwiedzić park, najlepiej dojechać PKP do Łap i w pobliskim Uhowie wypożyczyć kajaki (obowiązuje tu zakaz poruszania się łodziami z napędem spalinowym).
Narwiański Park Narodowy leży w dolinie Narwi. Wiosną i jesienią nad wodą zapadają gęste mgły. Jej wody utworzyły w tym miejscu liczne bagna i rozlewiska, są tu też bardzo żyzne gleby torfowe, brunatne oraz mady. Ten Park jest siedliskiem bardzo wielu gatunków ptaków np.: bielik. Żyją tutaj również gatunki zagrożone wyginięciem np.: bojownik batalion. Możemy też spotkać tutaj gronostaje, tchórze itp. Płynąca wieloma korytami rzeka Narew, a szczególnie z dopływami Awissy i Strugi na odcinku Suraż – Rzędziany tworzy unikalne krajobrazy nazywane "Polską Amazonią".
|