Drawieński Park Narodowy
Drawieński Park Narodowy - o powierzchni 114,41 km², utworzony 1 maja 1990, jest jednym z 23 parków narodowych w Polsce, na terenie trzech województw:
lubuskie: 55,91 km²
zachodniopomorskie: 54,72 km²
wielkopolskie: 3,78 km²
Park położony jest w północno-zachodniej Polsce, na Pojezierzu Drawskim, w kompleksie Puszczy Drawskiej. Południowa granica Parku przebiega wzdłuż drogi krajowej nr 22.
Położenie geograficzne Parku:
Długość geograficzna od 15°45' do 16°45' E
Szerokość geograficzna od 53°00' do 53°15' N
Lasy na terenie Parku zajmują 83% powierzchni. W większości są to lasy bukowe i dębowo-bukowe, a także bory sosnowe. Ponadto 10% powierzchni wodnej Parku zajmują rzeki Drawa i Płociczna oraz 20 jezior, w tym unikalne w skali kraju, jezioro Czarne. W Parku znajduje się 13 obszarów ochrony ścisłej.
Sieć znakowanych szlaków turystycznych pieszych liczy ogółem 77 km i jest również udostępniona dla turystów rowerowych, poza wyjątkowymi odcinkami nieprzejezdnymi.
|
